نحوه رسیدگی حسابرسی به هر یک از سرفصل‌ها

نحوه رسیدگی حسابرسی به هر یک از سرفصل‌ها

حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار اجباری است و در بسیاری از شرکت های دیگر، مدیران تجاری برای بهبود عملکرد گروه، نیاز به حسابرسی دوره ای از موسسات حسابرسی دارند. در فرآیند حسابرسی، حسابرسان برای هر یک از اقلام صورتهای مالی، اسناد خاصی را طلب می کنند. در این مقاله می خواهیم نحوه رسیدگی به هر یک از عناوین را توضیح دهیم و حسابرس برای بررسی آنها به چه مدارکی نیاز دارد. علاوه بر بررسی نحوه حسابرسی موضوعات مختلف، در پایان این مقاله به تغییرات استانداردهای گزارش حسابرسی نیز اشاره خواهیم کرد.

 حسابرسی سرفصل دارایی‌های ثابت

دارایی های ثابت رایج ترین سرفصل در بین شرکت هایی است که در حوزه های تجاری و صنایع مختلف فعالیت می کنند. هر شرکتی برای رسیدن به اهداف خود و اجرای عملیات روزانه خود به دارایی هایی مانند ساختمان و ماشین آلات نیاز دارد. برخی از ادعاهایی که شخص حقوقی در مورد دارایی های ثابت دارد باید برای حسابرس ثابت شود. یکی از این موارد، ادعای مالکیت دارایی های ثابت است که برای آن باید مدارکی به صورت سند ارائه شود.
در مورد برخی از دارایی های ثابت مانند وسایل نقلیه، ممکن است لازم باشد علاوه بر سند، وسیله نقلیه مورد نظر و بیمه نامه آن را بررسی کنید. توجه به این نکته بسیار مهم است که نداشتن پوشش بیمه ای وسیله نقلیه می تواند باعث شود موارد خاصی در بازرسی لحاظ شود. واحدهای مالی برای اثبات عدم کمبود در پوشش بیمه ای می توانند درخواست بیمه خودرو را در اختیار حسابرسان قرار دهند. با تهیه این کاربرگ به راحتی می توانید از درج موارد مربوط به پوشش بیمه ای در گزارش حسابرسی خودداری کنید.

حسابرسی سرفصل سرمایه‌گذاری‌ها

هر واحد اقتصادی برای کسب منافع اقتصادی سرمایه گذاری می کند. این سرمایه گذاری ها در یک خط جداگانه ثبت و نگهداری می شوند. یک سرمایه گذاری می تواند شامل موارد مختلفی باشد. از سرمایه گذاری در اوراق بهادار و سپرده های بانکی گرفته تا سرمایه گذاری در املاک و واحدهای تولیدی و تجاری. مواردی که تحت عنوان سرمایه گذاری ثبت می شوند به دو دسته جاری و غیرجاری تقسیم می شوند.

بخش سرمایه گذاری قطعا مورد توجه ویژه حسابرسان خواهد بود. در قسمت سرمایه گذاری فعلی اگر سرمایه گذاری سریع داریم باید روش آن را مشخص کنیم. به عنوان مثال، اگر از روش ارزش بازار یا روش کمتر بهای تمام شده و خالص ارزش فروش استفاده کرده اید، باید به طور واضح برای حسابرس اعلام کنید و ارزش خالص فروش را در تاریخ ترازنامه تعیین کنید. مثال‌هایی که در اینجا فهرست کرده‌ایم به حسابرس کمک می‌کند تا ببینند موجودی حساب سرمایه‌گذاری شما موجودی صحیحی است.

رسیدگی با حقوق و دستمزد

حسابرسی که می خواهد با بخش هزینه سروکار داشته باشد، قطعا یکی از مواردی که بررسی می کند، حقوق و دستمزد است. میزان حقوق پایه، اضافه کار، مزایا، هزینه های ناخالص و خالص حقوق از جمله مواردی است که مورد توجه حسابرس قرار خواهد گرفت. طبیعتاً به دلیل محدودیت زمانی، همه لیست های 12 ماهه بررسی نمی شود، بلکه یک یا دو لیست حقوق و دستمزد به صورت انتخابی بررسی می شود. همچنین باید نمونه هایی از دستور کار، اضافه کاری و زمان ورود و خروج به حسابرس ارائه دهید. به یاد داشته باشید که حقوق و دستمزد یکی از مواردی است که حسابرس به دقت بررسی می کند.

حسابرسی سرفصل موجودی‌های کالا

گردش موجودی کالا بر صورت سود و زیان و صورت مالی تأثیر بسزایی دارد. این مشکل باعث می شود که حسابرسان این فصل را به شکل ویژه ای در نظر بگیرند. فرآیند حسابرسی موجودی کالا به این صورت است که پس از انجام عملیات انبار، لیستی از مقدار کالا به اداره دارایی ارسال و ارزش ریالی کالا مشخص می شود. اولین سندی که حسابرسان در رابطه با موجودی کالا درخواست می کنند، فهرست موجودی است که گاهی آن را با نمونه هایی که از انبار گرفته اند مقایسه می کنند.

نکته دیگری که باید به دقت بررسی شود، مغایرت سیستم حسابداری انبار با موجودی برخی از انبارها است. پس از بررسی مغایرت ها، حسابرسان در مورد اهمیت آنها و لزوم درج بندهای اصلاحی در گزارش حسابرسی تصمیم خواهند گرفت. حسابرس علاوه بر بررسی ناهماهنگی بین سیستم نرم افزاری انبار و کاردکس انبار، روش های اندازه گیری موجودی را که توسط واحد مالی تعیین می شود نیز نظارت خواهد کرد. به عنوان مثال، اگر روش FIFO به عنوان روش اندازه‌گیری موجودی در صورت‌های مالی پایان سال اعلام شود، حسابرس کاربرد و نتایج آن را بررسی می‌کند. طبیعتاً برای راستی‌آزمایی این موارد، تیم حسابرسی از واحد مالی درخواست دسترسی به سیستم حسابداری موجودی کالا می‌کند تا مبلغ درج شده به عنوان موجودی در صورت‌های مالی را با مبلغ افشا شده در سیستم حسابداری و با روشی خاص (مثلاً FIFO) مقایسه کند.

یکی دیگر از مواردی که باید از حسابرسان درخواست شود، سوابق موجودی و حواله است. برای دسترسی به تمامی این رسیدها به صورت طبقه بندی شده، سعی کنید تمام رسیدهای انبار را بر اساس شماره سریال بایگانی کنید و اقلام لغو شده به وضوح مشخص شده باشند. در کنار نقل و انتقال سهام، فاکتورهای خرید و فروش نیز بسیار مهم است. پیشنهاد ما این است که فاکتورهای خرید و فروش را به اسناد حسابرسی پیوست کنید تا حسابرسان با انتخاب سند حسابرسی به فاکتورهای مربوطه دسترسی داشته باشند.

تهیه و ارسال تأییدیه‌های حسابرسی

حسابرس ممکن است تأییدیه های مربوط به عناوین موجودی، سرمایه گذاری ها، مانده های بانکی و سایر موارد را درخواست کند. وظیفه واحد مالی در این موارد است که از ارسال و دریافت تاییدیه های لازم اطمینان حاصل کند. واحد مالی بهتر است قبض های پستی ارسال تاییدیه ها را نگه دارد و پاسخ های این تاییدیه ها را به صورت مستمر پیگیری کند. عدم رعایت این مراحل ممکن است منجر به درج بند محدودیت به عنوان یک بند شرط در گزارش حسابرسی شود.

حسابرسی سرفصل مالیات

حسابرسان الزاما این فرم را از شرکت هایی که فرم تشخیص نهایی مالیات برای آنها ارسال شده است و همچنین باید مدارک مربوط به مبلغ پرداختی را مشاهده کنند. در کنار برگه ارزیابی مالیات بر درآمد، برگه ارزیابی مالیات نقل و انتقالاتی مانند مالیات حقوق و دستمزد یکی دیگر از اسناد مالیاتی است که باید بررسی شود. علاوه بر این موارد باید اظهارنامه مالیاتی و محاسبات مربوط به مالیات اظهار شده را نیز داشته باشید تا در صورت درخواست در اختیار تیم ممیزی قرار گیرد. هدف اصلی از ارائه تمامی این مدارک اثبات عدم کسری ذخیره مالیاتی است. توجه داشته باشید که اگر حسابرس قانع نشود که کسری ذخیره وجود ندارد، اختلاف نظر ایجاد می شود و گزارش حسابرس واجد شرایط می شود. در اینجا به طور مختصر به تغییراتی که در نحوه گزارش گیری حسابرسی ایجاد شده است اشاره می کنیم تا بتوانید با این تغییرات آشنا شوید.

در گزارشات حسابرسی 1402 چه تغییری کرده است؟

گزارش های حسابرسی که مدیران مالی در سال 1402 دریافت می کنند با گزارش هایی که در سال های گذشته توسط موسسه حسابرسی تهیه و ارسال شده بود تفاوت چشمگیری دارد. بر اساس تغییرات اخیر در استانداردهای حسابرسی، استانداردهای 700، 705، 706، 720 و 570 مورد بازنگری قرار گرفت و استاندارد حسابرسی 701 لازم الاجرا شد.

اولین و مهم‌ترین تفاوتی که در گزارش‌های حسابرسی جدید می‌توان به آن اشاره کرد، چیدمان بخش‌های مختلف گزارش حسابرسی است. به عنوان مثال، اظهار نظر حسابرس در گزارش های حسابرسی جدید در ابتدای گزارش آمده است. علاوه بر این، طبق استاندارد 701، حسابرس باید مسائل با اهمیتی را که در فرآیند حسابرسی با آن مواجه شده است، لحاظ کند. اما در اظهارنظر حسابرسی در اصل حسابرسی اعلام نشده است.