استاندارد بین‌ المللی گزارشگری مالی برای واحدهای کوچک و متوسط

دسته بندی

آخرین مقالات

برچسب ها

ارتباط با ما

استاندارد بین‌ المللی گزارشگری مالی برای واحدهای کوچک و متوسط
3 مهر 1401
useradmin
1909

واحد گزارشگر صورت های مالی خود را با استفاده از استاندارد بین المللی گزارشگری مالی برای شرکت های کوچک و متوسط ​​تهیه می کند. واحد گزارشگر بازپرداخت وام از یک بانک به موسسه دیگر را تضمین می کند (قرارداد ضمانت مالی). به عنوان مثال، این معمولا زمانی اتفاق می افتد که هر دو نهاد تحت کنترل مشترک هستند.

واحد گزارشگر قرارداد ضمانت مالی صادر شده برای بانک را چگونه در صورتهای مالی جداگانه یا شخصی خود حساب می کند؟

پاسخ

واحد گزارشگر باید قرارداد تضمین مالی را با استفاده از الزامات بخش 12 محاسبه کند. مگر اینکه واحد گزارشگر تصمیم به اعمال الزامات شناخت و اندازه‌گیری ابزارهای مالی استاندارد بین‌ المللی حسابداری 39 بگیرد: شناخت و اندازه‌گیری (همانطور که در پاراگراف 2-11 (b) و 2-12 (b) استاندارد بین‌ المللی گزارشگری مالی برای واحدهای کوچک و متوسط مجاز است).

قراردادهای تضمین مالی اغلب دارای ویژگی هایی هستند که معمولاً با قراردادهای بیمه مرتبط هستند. روش حسابداری مشخص شده در این پرسش و پاسخ نباید در سایر قراردادهای بیمه اعمال شود.

بی سی 1

روش حسابداری مناسب برای قراردادهای ضمانت مالی صادر شده توسط یک واحد تجاری برای اولین بار با SMEIG از طریق مثال یک شرکت اصلی که قراردادهای ضمانت مالی را به نمایندگی از یک شرکت فرعی صادر می کند مورد بحث قرار گرفت.

با این حال، در رابطه با این موضوع، SMEIG به این نتیجه رسید که روش حسابداری را می توان برای هر واحد تجاری دیگری که قرارداد تضمین مالی از طرف واحد تجاری دیگری صادر می کند، به عنوان مثال در مورد واحد اصلی یا شرکت فرعی، اعمال کرد.

بی سی 2

SMEIG از دو دیدگاه در مورد چگونگی استفاده از استاندارد بین‌ المللی گزارشگری مالی برای واحدهای کوچک و متوسط نسبت به قراردادهای تضمین مالی که در صورت‌های مالی جداگانه واحد اصلی آمده است، مطلع شده است:

  1. (دیدگاه 1: واحد اصلی باید قرارداد تضمین مالی صادر شده را مطابق با بخش 21 مقررات و احتمالات محاسبه کند. کسانی که از این دیدگاه پشتیبانی می‌کنند، سلسله مراتب سیاست حسابداری را در بند 4-10، 6-10 از مقررات حسابداری بخش 10، برآوردها و خطاها اعمال می‌کنند، زیرا آن‌ها سؤال می‌کنند که آیا استاندارد بین‌ المللی گزارشگری مالی برای واحدهای کوچک و متوسط دارای الزامات خاص برای حسابداری قراردادهای تضمین مالی است.
  2. (دیدگاه 2: واحد اصلی باید قرارداد تضمین مالی صادر شده را مطابق با بخش 12 محاسبه کند. کسانی که از این دیدگاه پشتیبانی می‌کنند با قرارداد تضمین مالی صادر شده به عنوان یک بدهی مالی در محدوده بخش 11 برخورد می‌کنند. ابزارهای مالی اصلی و بخش 12
مطالب مرتبط :   محاسبه هزینه های حسابداری با استفاده از روش های پیشرفته

SMEIG به این نتیجه رسید که دیدگاه 2 حسابداری مورد نیاز بر اساس استاندارد گزارشگری مالی بین المللی برای شرکت های کوچک و متوسط ​​است.

SMEIG همچنین خاطرنشان کرد که یک واحد تجاری ممکن است در شرایط دیگر از طرف یک واحد تجاری قرارداد ضمانت مالی صادر کند و در چنین مواردی باید همان رفتار حسابداری را در مورد قرارداد تضمین مالی فردی یا صورت‌های مالی جداگانه در حساب‌ها اعمال کرد.

استاندارد بین‌ المللی گزارشگری مالی برای واحدهای کوچک و متوسط

بی سی 3

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی برای شرکت های کوچک و متوسط ​​قراردادهای تضمین مالی را تعریف نمی کند. برای توسعه این پرسش ها و پاسخ ها، SMEIG به تعاریف موجود در استاندارد کامل گزارشگری مالی بین المللی نگاه کرد.

استاندارد کامل IFRS 1 «قرارداد ضمانت مالی» را به عنوان قراردادی تعریف می کند که در آن ناشر موظف است پرداخت های خاصی را برای جبران زیان انجام دهد، زیرا ظاهراً متعهدکننده نمی تواند در نتیجه انطباق با شرایط فعلی پرداخت را انجام دهد.

استاندارد گزارشگری مالی بین‌المللی برای شرکت‌های کوچک و متوسط، ابزار مالی را قراردادی تعریف می‌کند که دارایی مالی یک واحد تجاری و بدهی مالی یا ابزار حقوق صاحبان سهام متعلق به واحد تجاری دیگر را افزایش می‌دهدرارداد ضمانت مالی صادر شده توسط یک واحد گزارشگر، توافقی قانونی از طرف بانک برای دریافت نقدینگی از واحد گزارشگر و تعهد قراردادی واحد گزارشگر برای پرداخت صورت حساب بانک در صورت عدم تعهد طرف مقابل است. در نتیجه قرارداد دارایی مالی بانک و بدهی مالی واحد گزارشگر است.

بنابراین، قرارداد تضمین مالی مشمول الزامات حسابداری ابزارهای مالی در استاندارد بین المللی گزارشگری مالی برای شرکت های کوچک و متوسط ​​است.

مطالب مرتبط :   فرق بین مدیر مالی (CFO) و کنترل‌کننده (Controller) چیست؟

بی سی 4

بخش 11 برای ابزارهای مالی اساسی کاربرد دارد در حالی که بخش 12 برای ابزارهای پیچیده‌تر مالی و معاملات در نظر گرفته شده است. از آنجا که قرارداد تضمین مالی مشروط به رویدادهای آتی و ناشناخته است، این معیار که هیچ بازده شرطی وجود ندارد یا مفاد بازپرداخت در بند 9-11 (د) رضایت بخش نیست.بنابراین، همانطور که در بند 8-11 توضیح داده شد، قرارداد تضمین مالی ابزار مالی اساسی را تشکیل نمی‌دهد، زیرا مسئولیت مالی واحد گزارشگر تمام شرایط بند 9-11 را رعایت نمی‌کند. بنابراین، واحد گزارشگر باید مطابق با بخش 12، قرارداد تضمین مالی را محاسبه کند.

بی سی 5

بخش 12 برای تمام ابزارهای مالی به جز استثنائات ذکر شده در بند 3-12 کاربرد دارد. یکی از این استثناها بخش حقوقی قراردادهای بیمه‌ای است (بند 3-12 (د)).قراردادهای تضمین مالی مطابق با تعریف قرارداد بیمه‌ای در واژه نامه استانداردهای بین‌ المللی گزارشگری مالی برای واحدهای کوچک و متوسط است.اگرچه، به دلیل استثنا در پاراگراف 3-12 (د) فقط به حقوق قراردادهای بیمه (دارایی‌های مالی) تعلق می‌گیرد و به تعهدات قرارداد بیمه (بدهی‌های مالی) مربوط نمی‌شود و قرارداد تضمین مالی صادر شده به وسیله واحد گزارشگر در دامنه بخش 12 قرار دارد.

بی سی 6

به جز در موارد محدود، بخش 12 استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی برای شرکت‌های کوچک و متوسط ​​بیان می‌کند که تمام دارایی‌های مالی و بدهی‌های مالی در محدوده آن باید با در نظر گرفتن تغییرات شناسایی شده در سود و زیان، به ارزش منصفانه اندازه‌گیری شود.

SMEIG معتقد است که نتیجه این پرسش ها و پاسخ ها تفسیر درستی از الزامات جاری در استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی برای SME ها است. با این حال، برخی از پاسخ دهندگان به پیش نویس پرسش و پاسخ نگرانی خود را در مورد پیچیدگی روش حسابداری برای قراردادهای تضمین مالی تحت IFRS برای شرکت های کوچک و متوسط، به ویژه برای قراردادهای تضمین مالی درون گروهی ابراز کردند.

مطالب مرتبط :   سواد مالی چیست؟

برخی از پاسخ دهندگان بیان کردند که این پروژه پیچیده تر از روش حسابداری در استانداردهای کامل گزارشگری مالی بین المللی است. در این راستا SMEIG توصیه می کند که هیئت مربوطه بررسی کند که آیا نیاز به بازنگری در روش حسابداری قراردادهای تضمین مالی وجود دارد یا خیر.

سپیدار سیستم با ارائه نرم افزار حسابداری سپیدار با شعار «ساده و پایدار» به شرکت های بزرگ و کوچک کمک می کند تا شرکت خود را کاملاً هوشمندانه مدیریت کرده و به امور اقتصادی رسیدگی کنند. آریا تراز، نمایندگی سپیدار سیستم در اصفهان در سراسر کشور تاثیر بسزایی در رشد و توسعه کسب و کار دارد. برای خرید نرم افزار حسابداری فروشگاهی و شرکتی دشت و سپیدار و یا کسب اطلاعات بیشتر در مورد این مجموعه به صفحه اصلی سایت مراجعه و یا با کارشناسان آریا تراز تماس حاصل فرمایید.

شرکت آریا تراز نمایندگی فروش سپیدار سیستم و نرم افزار حسابداری سپیدار به همراه پشتیبانی و آموزش با مناسب ترین قیمت می باشد.

مقالات مرتبط

آموزش ثبت حسابداری ارزش افزوده 19 شهریور 1401

آموزش ثبت حسابداری ارزش افزوده

وقتی حسابدار ها معامله ای را انجام می دهند باید ثبت حسابداری ارزش افزوده داشته باشند. برای مثال در هنگام خرید از ما هزینه ای جهت ارزش افزوده (مالیات) دریافت میشود که در این زمان از حساب های دریافتنی و...

مقالات ادامه مطلب
مدیریت ارتباط با مشتری یا CRM چیست؟ 2 مهر 1401

مدیریت ارتباط با مشتری یا CRM چیست؟

CRM مخفف مدیریت ارتباط با مشتری است. در واقع این قسمت استراتژی شرکت برای مدیریت فعالیت های خدمات مشتری را نشان می دهد. یک مثال بسیار رایج از استراتژی CRM مورد استفاده در فروشگاه ها، برنامه ریزی هدایای مشتری (یا...

مقالات ادامه مطلب
نرم افزار Saas و خدمات ابری آن 1 تیر 1402

نرم افزار Saas و خدمات ابری آن

نرم افزار Saas یا نرم افزار به عنوان سرویس ابری، رویکرد جدیدی است که به کسب و کارها اجازه می دهد تا خدمات نرم افزاری خود را به عنوان یک سرویس از طریق اینترنت به مصرف کنندگان ارائه دهند. با...

مقالات ادامه مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

lf1

سپیدار همکاران سیستم، مجموعه ای از نرم افزارهای مالی است که با بسته های بازرگانی، تولیدی، خدماتی، پخش و پیمانکاری برای مدیریت هوشمندانه ی شرکت های متوسط و کوچک طراحی شده است و متناسب با نیازهای این کسب و کارها، کاربری بسیار ساده ای دارد.

سپیدار، بخش های عملیاتی حسابداری، مالی و اداری، تامین و خرید، فروش و پخش را پوشش می دهد.

ارتباط با ما

تمامی حقوق متعلق به شرکت آریا تراز میباشد

طراحی و توسعه توسط طراحی سایت اصفهان و سئو سایت اصفهان – آیسو دیزاین